Thiopental Sodium-تیوپنتال
نام انگلیسی
|
Thiopental Sodium |
نام فارسی
|
تیوپنتال |
نام تجاری
|
|
موارد مصرف
|
القا و نگهداری بیهوشی استاتوس اپی لپتیکوس به دنبال بیهوشی یا هر عامل دیگر درمان افزایش فشار داخل مغزی ( ICP) در جراحی اعصاب |
موارد منع مصرف و احتیاط
|
تیوپنتال در موراد پورفیری مخفی یا علامتدار ، افزایش حساسیت به باربیتورات ها و نبود ورید مناسب جهت تزریق منع مصرف مطلق دارد . در موارد شدید قلبی عروقی ، هیپوتانسیون یا شوک شرایطی که امکان طولانی شدن آثار هیپنوتیک دارو وجود دارد ( بیماری آدیسون ، اختلال کبدی یا کلیوی ، میکزادم ، افزایش اوره خون و آنمی شدید) افزایش فشار داخل جمجمه ای ، تنگی تفس و انسداد مجاری تنفس ( نظیر آسم ) و میاستنی گراو منع مصرف نسبی دارد . در موارد اخیر در صورت نیاز ، باید دوز را کاهش داد و آهسته تجویز کرد . تیوپنتال را باید در موارد شوک ، دهیدراتاسیون ، هیپوولمی ، هیپرکالمی ، توکسمی و سایر اختلالات متابولیک ، دیستروفی عضلانی فوق کلیوی و سالمندان نیز با احتیاط تجویز کرد
|
عوارض جانبی
|
|
تداخل دارویی
|
امکان دارد ایجاد بیهوشی در بیمارانی معتاد به مصرف الکل با سایر دپرسورهای CNS با مشکل مواجه شود که در این صورت باید دوز دارو را افزایش داد. ضد دردهای مخدر می توانند اثر سرکوبگری هوشبرهای باربیتوراتی را بر روی تنفس افزایش دهند و نیاز به کاهش دوز است . مصرف هم زمان نیتروس اکساید ، دوز مورد نیاز هوشبر باربیتوراتی برای القای بی هوشی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد . در بیمارانی که سولفافورازول دریافت می کنند باید دوز تیوپتنال را کاهش داد |
مکانیسم اثر
|
باربیتورات های کوتاه اثر از طریق سرکوب کردن سیستم اعصاب مرکزی دارای آثار خواب آوری و بی حسی بدون آثار بی دردی هستند . بیهوش کننده های باربیتوراتی از طریق افزایش پاسخ به گاماآمینوبوتیریک اسید (GABA) و محدود کردن پاسخ های گوتامات و سرکوب مستقیم تحریک پذیر ی با افزایش هدایت غشایی ( برخلاف اثر آنتاگونیست Picrotoxin , GaBa) عمل می کنند و پیامد اثر آن ها کاهش تحریک پذیری عصبی است که منجر به بی حسی می شود . مکانیسم اثر تیوپنتال به عنوان داروی سداتیو ، هیپنوتیک به طور کامل شناخته نشده است اما این دارو در سطح تالاموس اثر کرده و از هدایت بالارونده در تشکیلات رتیکولار ممانعت به عمل می آورد و با انتقال پایم ها به کورتکس تداخل می کند . مکانیسم اثر تیوپنتال به عنوان دارای ضد صرع با ایجاد آثار شبه GABA و افزایش پاسخ های مهاری پس سیناپسی به GABA است . تیوپنتال با آثار بی حسی و در نتیجه افزایش مقاومت رگ های مغزی و کاهش جریان و حجم خون مغزی موجب کاهش فشار داخل جمجمه و محافظت مغز از سکته مغزی است. به دلیل حلالیت بالای این دارو در چربی و یونیزاسیون کم، تیوپتنال سریع الاثر از سد خونی – مغزی عبور کرده و سریع الاثر از مغز به سایر بافت های بدن توزیع می شود. ابتدا به ارگان هایی با نفوذ پذیری بالا مانند کبد ، کلیه و قلب و سپس به عضلات دست آخر به بافت چربی می رسد . بیهوش کننده های باربیتوراتی سریع الاثر از جفت عبور کرده و در بند ناف مشاهده می شوند . میزان اتصال به پروتئین های پلاسما بالا و حدود ۸۶-۷۲درصد است . متابولیسم دارو اساسا کبدی است . گرچه به مقدار کم در سایر بافت ها مثل کلیه ومغز نیز متابولیزه می شود . در تجویز طولانی مدت تیوپنتال آنزیم های متابولیزه کننده کبدی اشباع شده و موجب افزایش ناگهانی غلظت پلاسمایی دارو می شود. نیمه توزیع عمر دارو ۵/۸-۶/۴دقیقه است . نیمه عمر در بزرگسالان ۱۲-۱۰ ساعت است که با سن افزایش می یابد . ممکن است به ۱/۲۶ ساعت در حاملگی ترم و ۸۶/۲۷ ساعت در بیماران چاق برسد و در کودکان ۱/۶ ساعت است . شروع اثر دارو در راه ۳۰-۶۰ IV ثانیه است . زمان رسیدن به حداکثر غلظت در مغز در عرض ۳۰ ثانیه ، در عضلات ۳۰-۱۵ دقیقه در بافت چربی چندین ساعت است . طول مدت اثر دارو ۳۰-۱۰ دقیقه است . دفع دارو کلیوی است |
اشکال دارویی
|
For inj : 1 g , 500 mg (For inj : 25mg/ml, 50 mg/ml(20 ml |