Sirolimus-سیرولیموس
نام انگلیسی
|
Sirolimus |
نام فارسی
|
سیرولیموس |
نام تجاری
|
|
موارد مصرف
|
جلوگیری از رد پیوند |
موارد منع مصرف و احتیاط
|
از مصرف دارو در بیماران حساس به دارو، اجزا یا مشتقات آن خودداری شود. در بیماران دچار هیپرلیپدمی، اختلالات عملکرد کلیه مصرف دارو بایدبا احتیاط صورت گیرد. اثر و بی خطر بودن مصرف دارو در بیماران دریافت کننده ریه و کبد پیونده اثبات نشده است لذا استفاده از سیرولیموس به عنوان عامل سرکوبگر ایمنی در این بیماران توصیه نمی شود.
|
عوارض جانبی
|
|
تداخل دارویی
|
آمینوگلیکوزید، آمفوتریسین و دیگر داروهای نفروتوکسیک در صورتی که با سیرولیموس به صورت هم زمان مصرف شوند باید با احتیاط کامل در این مورد رعایت شود. بروموکریپتین، سایمتیدین، کلاریترومایسین، دانازول، فلوکونازول، ریتوناویر، نیکاردپین، وراپامیل داروهای مهارکننده CYP450 باعث کاهش متابولیزه شدن سیرولیموس و در نتیجه افزایش سطح پلاسمایی دارو می شوند از اینرو بیمار را باید دقیقا تحت کنترل قرار داد. سیکلوسپورین نیز سطح خونی، سیرولیموس را افزایش می دهد از اینرو سیرولیموس را۴ ساعت پس از سیکلوسپورین باید استفاده کرد. فیبرات ها و مهار کننده های HMG-CoA ردوکتاز خطر را بدومیولیز ناشی از سیرولیموس را افزایش می دهد. کتوکونازول نیز سرعت و سطح جذب سیرولیموس را افزایش می دهد، پس نباید این دو را با هم به کار برد آب گریپ فروت هم متابولیسم سیرولیموس را کاهش میدهد. |
مکانیسم اثر
|
سیرولیموس یک عامل سرکوبگر ایمنی است که با مهار فعال شدن و تکثیر لنفوسیت های Tکه در پاسخ تحریک آنتی ژنیک و تحریک سیتوکادین رخ می دهد، عمل می کند. از طرفی این دارو تشکیل آنتی بادی را مهار می کند. این ترکیب یک ترکیب ماکرولیدی است. محلول خوراکی سیرولیموس به دنبال مصرف خوراکی سریع الاثر جذب می شود و زمان رسیدن به پیک غلظت پلاسمایی آن در یک تک دوز و افراد سامل تقریبا یک ساعت و در دوزهای متعدد و افراد دریافت کننده کلیه تقریبا ۲ ساعت است. فراهمی زیستی سیرولیموس خوراکی ( محلول ) تقریبا ۱۴ درصد است. اما فراهمی زیستی دارو در فرم قرص حدودا ۲۷ درصد است. از اینرو محلول و قرص سیرولیموس از لحاظ فارماکوکینتیکی معادل هم نیستند . حجم توزیع متوسط دارو ۱۲±۷/۵۲L/kg است و به طور وسیع حدود ( ۹۲%) به پروتئین های پلاسما، به طور عمده آلبومین پلاسما باند می شود البته به α۱ گلیکوپروتئین اسید و لیپوپروتئین هم باند می شود. متابولیزه شدن دارو هم از طریق CYP-P450 3A4 و هم از طریق P-Glycoprotein صورت می گیرد و بیشتر از طریق O دمتیاسیون با هیدروکسیلاسیون متابولیزه می شود. هت متابولیت اصلی این ترکیب از جمله هیدروکسی، دمتیل و هیدروکسی دمتیل در کل خون بدنی قابل تشخیص است. که البته این متابولیت ها در نمونه ادرار و مدفوع نیز دیده می شوند بعد از یک تک دوز از دارو در داوطلبین سالم ۹۱ درصد دارو در مدفوع و ۲/۲در صد آن در ادرار دفع می شود. |
اشکال دارویی
|
Tab : 1 mg |