نام انگلیسی
|
Pomegranate |
نام فارسی
|
انار |
نام تجاری
|
|
موارد مصرف
|
درخت انار بومی کشور ایران است و در هند، جنوب شرق آسیا و مناطق هیمالیا بطور طبیعی یافت می شود. انار دارای اثرات درمانی فوق العاده ای است. مهمترین اثرات درمانی انار مربوط به اثرات آنتی اکسیدان، آنتی کارسینوژن و ضدالتهابی آن است. انار در درمان بیماری های قلبی عروقی، سرطان، دیابت، مشکلات جنسی، عفونت های باکتریال، آلزایمر، چاقی و حتی اثر اشتها آور. انار میوه‌ای است سرشار از ویتامین و به علت داشتن آهن و سایر عناصر دیگر دیرهضم می‌باشد.خوردن دانه‌های انار به مراتب بهتر از نوشیدن آب اناراست. انار میوه‌ای است که به آن خون‌ساز می‌گویند و به همین علت بهترین موقع برای مصرف آن صبح و قبل از صبحانه‌است. انار مقوی قلب، مفرح، دفع‌کننده چربی، ربّ انار، برگ انار در ضعف معده، کمی اشتها، تهوع، ضعف عمومی، تصفیه خون، خاصه در دختران جوان و دررفع میگرن مفید است. دانه‌های میوه جنگلی انار در معالجه اسهال بسیار موثر است. |
موارد منع مصرف و احتیاط
|
|
عوارض جانبی
|
کسانیکه سرد مزاج هستند نباید در خوردن انار افراط کنند. زیرا معده را سست کرده و ایجاد نفخ می کند. اینگونه افراد باید انار را با زنجبیل بخورند. جوشانده پوست درخت و پوست ریشه آن که برای رفع کرم بکار می رود ممکن است ایجاد سرگیجه و استفراغ کند. بهر حال در خوردن جوشانده آن باید احتیاط کرد و این کار باید تحت نظر متخصص انجام گیرد . |
تداخل دارویی
|
|
مکانیسم اثر
|
آب انار:دارای آنتروسیانین ها،گلوکز، آسکوربیک اسید، الاژیک اسید، گالیک اسید، کافئیک اسید، کاتشین، کوئرستین، روتین، مینرال های فراوان و مقادیری آهن و اسیدهای آمینه است. روغن هسته انار: ۹۵ درصد پانیسیک اسید(punicic acid)، الاژیک اسید، و سایر اسیدهای چرب. پوسته تازه: گالیک اسید و سایر اسیدهای چرب، کاتشین، کوئرستین، روتین و سایر فلاون ها و آنتوسیانیدها. برگ انار: تانن(پونی کالین و پونی کافولین)، گیلکوزیدهای فلاون مانند لوتئولین. گل انار: گالیک اسید، یورسولیک اسید، تری ترپنوئیدها. ریشه و پوست انار:الاژیتانین ها مانند پونی کالین ، انواع مختلفی از آلکالوئید. خواص آنتی اکسیدانت انار عمدتا مربوط به الاژیک اسید می باشد. |
اشکال دارویی
|
|
