بیماری پارکینسون
پارکینسون یک بیماری مزمن و پیشرونده است که به تدریج عملکرد جسمی و روحی فرد را کاهش می دهد. این بیماری پس از آلزایمر از شایع ترین بیماری های مخرب اعصاب است. دکتر جیمز پارکینسون این بیماری را فلج لرزان نامیده است. اما در اصل تمامی افراد مبتلاء به بیماری پارکینسون دچار لرزش اندام نیستند. سالمندان معمولا به این بیماری مبتلا می شوند. این بیماری در جوان تر ها نیز دیده می شود.
علت بیماری پارکینسون
دلیل اصلی ابتلاء به پارکینسون هنوز مشخص نیست. تحقیقات نشان داده است ژنتیک، عوامل محیطی و عادات تغذیه ای در بیمار پارکینسون نقش دارد. تغییرات ژنتیکی نیز خطر ابتلاء به این بیماری را افزایش می دهد. جهش های ژنتیک خاص می تواند باعث ابتلای فرد به بیماری پارکینسون شود.
قرار گرفتن در معرض مواد سمی و عوامل محیطی نیز خطر بیماری را افزایش می دهند.
تشیخص بیماری پارکینسون
تشیخص بیماری پارکینسون توسط دکتر مغز و اعصاب انجام می شود. معاینه و تشیخص این بیماری معمولا بالینی است. اما روش PET Scan به طور اختصاصی کاهش جذب غده های قاعده ای مغز را نشان می دهد. برای تشیخص بیماری پارکینسون معمولا به صورت زیر عمل می کنند.
- ضربه به انگشت دست و انگشت شست با هم و یا ضربه به پا برای بررسی کُندی حرکت مراجع.
- شل کردن دست برای مشاهده لرزش در حین استراحت.
- شل کردن عضلات حین حرکت گردن بازو ها و ساق پا به منظور بررسی سفتی اندام ها.
- حفظ تعادل ایستادن حین هل دادن آرام.
اسکن مغزی برای تشیخص بیماری های دیگر تجویز می شود.
درمان پارکینسون
تغذیه سالم و رژیم غذایی در پیشگیری و درمان پارکینسون تاثیر زیادی دارد. پارکینسون در اثر کاهش ماده ای بنام دوپامین در مغر که هرمون شادی بخش است به وجود می آید. بنابراین مصرف مواد غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان، امگا۳، و ترکیبات ضدالتهاب به افزایش دوپامین از دست رفته در بدن کمک می کند.
