سرنوشت مبهم لایحه دائمی شدن همسان سازی
به گزارش باموسپیدان، پس از کش و قوس های فراوان و اعتراضات گسترده بازنشستگان کشور، طرح همسان سازی حقوق بازنشستگان در سال 1400 اجرا شد تا اعتراضات بازنشستگان کاهش یابد. در صورتی که اجرای همسان سازی به شکل ساده و واقعی صورت نگرفت، بطوری که این طرح برای بازنشستگان کشوری و لشکری به شکل همسان سازی نود درصدی و برای بازنشستگی کارگری، بصورت نامنظم همراه با فرمولاسیون پیچیده اجرا شد که تغییر محسوس و پیشرفتی در زندگی و دخل و خرج بازنشستگان نداشت.
این لایحه در هفته های آخرین دولت قبلی اجرا شد اما با تغییر دولت و شروع کار کابینه دولت سیزدهم، نمایندگان و مدیران بودجه ای که انجام این لایحه را افتخار خود می دانستند بیکباره تغییر موضع داده و با همسان سازی حقوق مخالفت کردند. دلایل اعلام شده آن ها برای دائمی نشدن همسان سازی حقوق بازنشستگان، از ایجاد تورم گرفته تا نابسامانی و تنزل اقتصادی کشور، و وجود راه های دیگری برای بهبود معاش بازشستگان است که همچنان در حد شعار و بدون برنامه عملی می باشد.
متاسفانه دولت حاضر به اجرای ماده 41 قانون کار و 96 قانون تامین اجتماعی برای افزایش مستمری بازنشستگان و حقوق شاغلان به اندازه خط فقر نیست و بدهی خود را به صندوق تامین اجتماعی پرداخت نمی کند. همچنین نمایندگان مجلس هیچ عزم و اراده ای در بهبود معاش بازنشستگان و کارگران ندارند و در پس گذر روزها و ماه ها این مردم هستند که چشم امید به نمایندگان مجلس دارند تا حداقل این متناسب سازی نصفه و نیمه، به کلی متوقف نشود.
در این آشفته بازار گرانی و عدم تطابق دخل و خرج مردم بطوری که حقوق 4 میلیونی مستمری ماهانه بابت اجاره خانه و مایحتاج اولیه زندگی می رود و چیزی برای سپری کردن روزهای باقیمانده ماه نمی ماند، باید دید زندگی و رفاه مردم مخصوصاً قشر مستمری بگیر، کی اهمیت پیدا می کند!
