ارتباط با سالمندان کم شنوا
ما صحبت کردن با یکدیگر را آنقدر بدیهی و عادی می دانیم که وقتی با کسی روبرو می شویم که گفتار و شنیدار روزمره برای او دشوار باشد، ما را غافلگیر می کند. با این حال، ارتباط با افراد کم شنوا نباید چالش برانگیز باشد. در واقع، می تواند به اندازه صحبت کردن با هر کس دیگری رضایت بخش و عادی باشد.
تنها کاری که باید انجام دهید این است که نکات مفیدی را هنگام ارتباط با سالمند کم شنوا و ناشنوا به خاطر بسپارید.
۱) آرام باشید و با آن مانند هر فرد دیگری رفتار کنید
مشکل رایج مردم هنگام صحبت با افراد کم شنوا اغراق بیش از حد استفاده از گفتار است. آنها به جای اینکه واضح صحبت کنند، فقط با صدای بلند صحبت می کنند. آنها ممکن است اطلاعات ناقصی در خصوص نحوه لب خوانی داشته باشند و کلمات را بصورت اغراق آمیز تلفظ کنند، که در واقع خواندن لب ها را سخت تر می کند. اما باید سعی کنند از کلمات پیچیده اجتناب کنند و واقعاً سخنان خود را بیهوده نکنند تا اثر گذار باشد.
فقط آرام باشید و مانند هر مکالمه دیگری با آن رفتار کنید. همانطور که معمولاً صحبت می کنید، صحبت کنید و از زمزمه کردن یا پوشاندن دهان خودداری کنید. بیشترارتباطات در بیان و زبان بدن است، بنابراین با خیال راحت و بصورت شمرده و رسا صحبت کنید تا به شما کمک کند تا هدف خود را بهتر منتقل کنید.
۲) توجه کنید که سالمند کم شنوا چه نوع ارتباطی را ترجیح می دهد
هر کس متفاوت است و ترجیحات و سلیقه های خاص خود را در نحوه برقراری ارتباط با مردم دارد. قبل از وارد شدن به مکالمه، یاد بگیرید که چگونه دوست دارند با مردم صحبت کنند. اشاره می کنند؟ آیا آنها می توانند لب خوانی کنند؟ آیا آنها قادر به شنیدن هستند، ولی ضعف شنوایی دارند؟
مکالمه را به آنها اختصاص دهید و اجازه دهید سرعت آن را او تعیین کند.
از استفاده از اصطلاحات تخصصی، عامیانه یا اختصارات نیز خودداری کنید. سعی کنید همه چیز را ساده و دقیق بیان کنید تا نیاز به توضیح و تعریف جملات خود برای درک بهتر نباشید.
۳) همیشه رو در رو صحبت کنید
در بین افراد ناشنوا و کم شنوا، بی ادبانه ترین کاری که یک نفر می تواند با آنها انجام دهد این است که روی خود را برگرداند. به طور کلی بی ادبانه است، به خصوص در این شرایط. این به این دلیل است که بسیاری از افراد ناشنوا برای درک آنچه به آنها گفته می شود به لب خوانی اعتماد می کنند. نگاه کردن به افراد دورتر، اساساً شرکت در گفتگو برای آنها دشوارتر می شود.
بنابراین همیشه مطمئن شوید که با شخصی که با او صحبت می کنید روبرو هستید و سعی کنید زیاد در اطراف خود حرکت نکنید. به همین ترتیب، از انجام هر کاری که ممکن است صورت شما را مبهم کند، چه پوشاندن دهان یا پوشیدن انواع خاصی از لباس، خودداری کنید.
نکته مفید دیگر این است که مراقب محیط اطراف باشید. سعی کنید از روشن و یکنواخت بودن نور اطمینان حاصل کنید، از هر گونه سایه زیاد اجتناب کنید یا مستقیماً در مقابل نورهای مناسب بنشینید. سعی کنید صدای پس زمینه را نیز به حداقل برسانید.
۴) مکالمه را منظم و منسجم نگه دارید
قبل از شروع صحبت، موضوع گفتگو را روشن کنید. این به طرف مقابل کمک می‌کند تا آنچه را که می‌گویید حدس بزند و به او اجازه می‌دهد راحت‌تر ادامه دهد.
اگر بیش از یک نفر در مکالمه وجود دارد، مهم است که همه در حین صحبت به نوبت باشند. صحبت کردن همزمان چند نفر حتی بدون اختلال شنوایی هم گیج کننده است، بنابراین آن را در نظربگیرید تا کسی از ادامه مکالمه ناامید نشود. وقتی یک نفر در حال صحبت کردن است همه را ساکت نگه دارید و اگر شخص دیگری می خواهد صحبت کند باید منتظر بماند تا شخص قبلی حرفش را اول تمام کند. در حین صحبت کردن، گهگاه بررسی کنید که آیا همه می‌توانند با یکدیگرمکالمه هماهنگی داشته باشند.
نکته ۳ را نیز به خاطر بسپارید. همیشه در مکالمه با فرد کم شنوا بیشتر صحبت کنید وفقط به کسانی که می شنوند صحبت نکنید و همیشه مطمئن شوید که صورت شما به وضوح قابل مشاهده است.
۵) از حرکات و زبان بدن استفاده کنید
قبلاً اشاره کردیم که چگونه بیشتر ارتباطات از طریق زبان بدن انجام می شود. این امر، به ویژه، هنگام برقراری ارتباط با افراد ناشنوا و کم شنوا بسیار مهم است. از حرکات دست، زبان بدن و بیان استفاده آزادانه داشته باشید. این می تواند از چیزهای بسیار ساده مانند اشاره یا لمس چیزهایی که در مورد آنها صحبت می کنید تا تقلید و حرکات بدن، دقیق تر از مکالمه ساده باشد.
اگر به نظر می رسد شخصی که با او صحبت می کنید کاملاً چیزی را که می خواهید بگویید متوجه نمی شود، دوباره آن را به روش دیگری تکرار کنید. همچنین نوشتن آن هیچ ایرادی ندارد.
۶) همیشه بپرسید که آیا متوجه صحبت می شوید یا خیر؟
بازهم، مایلیم به شما یادآوری کنیم که آرامش داشته باشید و بیش از حد به این موضوع فکر نکنید. گپ زدن با فردی که ناشنوا یا کم شنوا است، می تواند دلهره آور و سخت به نظر برسد، البته فقط به این دلیل که هیچ کس نمی خواهد باعث توهین و آزرده خاطر سالمند کم شنوا شود. اما، در واقع، درست مثل صحبت کردن با دیگران است. برای در نظر گرفتن ویژگی‌ها و رفتار منحصر به فرد حین صحبت، فقط کمی تجربه لازم است.
خجالت نکشید از اینکه از طرف مقابل بپرسید که آیا در حین صحبت کردن شما قادر به درک صحبت های شما بوده است یا خیر. مهمتر از آن، از پرسش اینکه آیا کاری وجود دارد که می توانید انجام دهید تا مکالمه آسان تر شود، نترسید و خجالت نکشید. هر فردی متفاوت است، اما از مکالمات مکرر و بازخوردها، باید به زودی یک ایده کلی خوب به دست آورید که چه روش هایی کار می کنند و چه چیزی جواب نمی دهد.
این ها قوانین مهم در هر ارتباطی است! مهم نیست با چه کسی باشد. این ها فقط در رابطه با صحبت کردن نیست، بلکه گوش دادن به حرف های طرف مقابل است.