Thioridazine HCL-تیوریدازین

نام انگلیسی	Thioridazine HCL
نام فارسی	تیوریدازین
نام تجاری
موارد مصرف	اختلالات سایکوتیک ، اختلال شدید رفتاری کودکان درمان کوتاه مدت آژیتاسیون و رفتار تهاجمی اضطراب ، آژیتانسیون و بی قراری شدید در افراد پیر
موارد منع مصرف و احتیاط	به تک نگار Chlorpromazine مراجعه شود مصرف تیوریدازین با سایر داروهایی که فاصله QT را طولانی می کنند، ممنوع است . به نظر می رسد مصرف تیوریدازین در مبتلایان به پورفیری بی خطر نیست و در مواردی باعث تشدید بیماری شده است.
عوارض جانبی	همانند تک نگار Chlorpromazine است با این تفاوت که تیوریدازین با وقوع بیشتر آثار آنتی موسکارینی و وقوع کمتر علایم اکستراپیرامیدال همراه است . همچنین تسکین کمتری ایحاد می کند. اما احتمال بروز هیپوتانسیون بیشتر است . امکان دارد خطر بروز مسمومیت قلبی و طلانی شدن فاصله QT همانند آنتی آریتمی های کلاس I نیز با تیوریدازین افزایش یابد اختلالات جنسی و اختلالات ارگاسم نیز شایع تر هستند . خطر بروز رتینوپاتی پیگمانته به دنبال مصرف تیرویدازین به خصوص با دوز ۱gr/day بسیار بیشتر از سایر فنوتیازین ها است (حد مرزی دوز سمی تیموریدازین برای چشم ۸۰۰mg/day گزارش شده است) ویژگی های این عارضه عبارتند از: کاهش تیزی دید، مایل به قهوه ای شدن رنگ دید، اختلال دید در شب و رسوب پیگمان در فوندوس، خطر ایجاد تشنج با تیوریدازین کمتر است و یکی از آنتی سایکوتیک های مناسب در بیماری های تشنجی و بیماران در معرض خطر تشنج است. یک مورد واکنش افزایش حساسیت در واژن زنی دیده شده که شوهرش روزانه ۱۰۰mg تیوریدازین مصرف می کرده است (به علت ترشح تیوریدازین در مایع منی)
تداخل دارویی	مصرف هم زمان تیوریدازین با سایر داروهایی که فاصله QT را طولانی می کنند، امکان بروز آریتمی ها را بسیار افزایش می دهد و به همین علت ممنوع است. مهم ترین این داروها عبارتند از: آنتی آریتمی ها به خصوص آمیودارون ، دیزوپیرامید ، پروکایین آمید و کینیدین ، ضد افسردگی های سه حلقه ای، آنتی هیستامین هایی نظیر ترفنادین . گزارش شده است که پروپرانولول غلظت سرمی تیرویدازین را کاهش می دهد . در دو بیمار ، سطح سرمی توریدازین به دنبال تجویز هم زمان فنی تویین کاهش یافته است . برای مطالعه سایر موارد به تک نگار Chlorpromazine مراجعه کنید
مکانیسم اثر	آثار آرام بخشی ، آنتی کولینرژیکی و کاهندگی فشار خون وضعیتی تیوریدازین قوی است اما اثر اکستراپیرامیدالی آن بسیار ضعیف است . این دارو در درمان تظاهرات سایکوتیک و درمان کوتاه مدت افسردگی و عصبانیت به کار می رود. مکانیسم اثر دارو مشابه سایر داروهای این دسته و با بلوک کردن غیر انتخابی و رقابتی گیرنده های D1 و D2 است . درباره جذب و سرنوشت دارو در بدن اطلاعات کمی در دست است . متابولیت فعال این دارو ، مزوریدازین است . دیگر متابولیت دارو یعنی سولوریدازین نیز دارای فعالیت اندک است . متابولیت های حلقه سولفواکساید ، فعالیت ضد سایکوز ندارند ، تیوریدازین و متابولیت های فعال آن مقدار زیاد به پروتئین های پلاسما پیوند می شوند . نیمه عمر دارو در حدود ۶ ساعت تا بالاتر از ۴۰ ساعت است
اشکال دارویی	Coatet Tab : 10 ,25 ,100 mg