Terfenadine-ترفنادین
نام انگلیسی
|
Terfenadine |
نام فارسی
|
ترفنادین |
نام تجاری
|
|
موارد مصرف
|
درمان علامتی وضعیت های آلرژیک شامل رینیت، کنژونکتیویت کهیر |
موارد منع مصرف و احتیاط
|
ترفنادین در بیمارانی که واکنش حساسیت به خود دارو یا ترکیبات دیگر موجود در فرمولاسیون آن نشان داده اند منع مصرف دارد. در بیمارانی که مشکل قابل ملاحظه کبدی (هپاتیت ، سیروز) دارند بهتر است مصرف نشود. این دارو بهتر است در بیماران مبتلا به ناراحتی های قلبی قابل توجه، ریتم های یر طبیعی و کسانی که فاصله QT بلندتر از حد نرمال دارند یا مشکوک به هیپوکالمی یا سایر اختلالات الکترولیتی هستند مصرف نشود. در کسانی که داروهایی مصرف می کنند که می تواند متابولیسم کبدی ترفنادین را کاهش دهند منع مصرف دارد. در صورت بروز عوارض چون سرگیجه، تپش قلب، سنکوپ یا تشنج، دارو باید قطع و از مصرف مجدد آن پرهیز شود. مصرف دارو در بیماران مبتلا به پورفیری توصیه نمی شود. مواردی چون آسم و سایر بیماری های COPD از مواردی است که دارو باید با احتیاط مصرف شود. این دارو آثار و عوارض آنتی کولینرژیک سایر آنتی هیستامین ها دیده می شود. از اینرو بهتر است مواردی که در آنتی هیستامین های سداتیو به عنوان موارد منع و احتیاط مطرح هستند، برای این دارو هم مد نظر باشد. برای اطلاعات کلی به تک نگار Diphenhydramine نگاه کنید. در مواردی به شکل فرآورده های ترکیبی مثلا با سودوافدرین فرموله شده است، به موارد احتیاط و منع داروی ترکیبی هم دقت کنید. مصرف این دارو در بچه های زیر ۱۲ سال با احتیاط باشد.
|
عوارض جانبی
|
|
تداخل دارویی
|
به تئاخلات دارویی سایر داروهای آنتی هیستامین توجه کنید (تک نگار Diphenhydramine) این دارو با داروهایی که متابولیمس کبدی آن را مختل می کنند، نباید مصرف شود. این داروها شامل ایتراکونازول و احتمالا سایر داروهای ضد قارچ ایمیدازول و تریازول، ماکرولید شامل اریترومایسین، کلاریترومایسین، تری استیل لیندومایسین، مهار کننده های باز جذب سروتونین مثل فووکسامین، نفازودون، سرترالین، مخار کننده های پروتئاز HIV شامل ایندیناویر، نلفیناویر، ریتوناویر هستند. متابولیسم کبدی ترفنادین ممکن است در اثر آب گرب فروت مختل شود لذا این میوه نباید هم زمان با ترفنادین مصرف شود. مصرف داروهایی که ممکن آریتموژن باشند با این دارو ممنوع است این دارو ها شامل آنتی آریتمیک ها، ضد افسردگی های سه حلقه ای، هالوفنترین و کینین (ضد مالاریا)، آنتی سایکوتیک ها، سیزاپراید، پروباکول، سوتالول (بتابلاکر) هستند. از تجویز دیورتیک همراه ترفنادین به علت اختلالات الکترولیتی ناشی از داروهای مدر (به خصوص آن هایی که باعث هیپوکالمی می شوند) باید پرهیز کرد. مصرف هم زمان ترفنادین و استمیزول توصیه نمی شود. این دارو پروتئین باند بالایی دارد. با دارویی چون کاربامازپین آن هم همین خصوصیت را دارد می تواند باعث رقابت در باند پروتئین شده و غلظت هر یک از داروها را به حد سمی برساند. این دارو بهتر است با نیفدیپین (بلاکر کانال های کلسیمی) مصرف نشود. |
مکانیسم اثر
|
مکانیسم اثر: ترفنادین داروی آنتی هیستامین غیر آرام بخش است که آثار آنتی موسکارینی هم ندارد. ترفنادین سریع الاثر از دستگاه گوارش جذب شده و اوج غلظت پلاسمایی آن ظرف مدت ۲ ساعت حاصل می شود. ترفنادین یک پیش دارو است که پس از متابولیسم کبدی به متابولیت فعال فکسوفنامید (Fexofenamide) تبدیل می شود. در حدود ۹۷ درصد از ترفنادین موجود در پلاسما به صورت متصل شده به پروتئین هاست درحالی که فکسوفنامید اتصال پروتئینی کمتری دارد. ترفنادین به مقدار قابل ملاحظه ای از سد خونی مغزی عبور نمی کند. نیمه عمر ترفنادین در حدود۱۶الی ۲۳ ساعت گزارش شده است. متابولیت های ترفنادین به همراه مقادیر کمی از داروی دست نخورده از راه ادرار و مدفوع دفع می شوند. |
اشکال دارویی
|
Scored Tab : 60 mg |