Sevoflurane-سووفلوران
نام انگلیسی
|
Sevoflurane |
نام فارسی
|
سووفلوران |
نام تجاری
|
|
موارد مصرف
|
جهت القای بیهوشی، سووفلوران با غلظت های تا حد ۵% در بزرگسالان، به همراه اکسیژن یا ترکیبی از اکسیژن و نیتروس اکساید تجویز می شود. غلظت های تا حد ۷% در بچه ها تجویز می شود. قبل از استنشاق سووفلوران یک باربیتورات کوتاه اثر یا سایر داروهای وریدی القاء کننده بیهوشی تجویز می شود. القای بیهوشی با سووفلوران سریع صورت می گیرد ( بیهوشی جراحی در کمتر از ۲ دقیقه ). نگهداری بیهوشی به وسیله غلظت های بین ۵% تا ۳ % یا بدون نیتروس اکساید صورت می گیرد. |
موارد منع مصرف و احتیاط
|
مانند سایر آناستتیک های هالوژنه، بیماران مبتلا یا مشکوک به هیپرترمی بدخیم نباید با سووفلوران بیهوش شوند. گرچه آثار سووفلوران روی فشار مغزی در بیماران نرمال حداقل است ولی بی خطر بودن دارو در بیمارانی که دارای فشار داخل جمجمه ای افزایش یافته هستند، اثبات نشده است و به همین جهت سووفلوران در چنین بیمارانی باید با احتیاط مصرف شود. از آن جایی که از بین رفتن اثر دارو سریع است. در بیمارانی که با سووفلوران بیهوش شدند پس از بهبود هوشیاری بعد از انجام جراحی باید مسکن جهت کاهش دردبیمار تجویز شود.
|
عوارض جانبی
|
مانند سایر آناستتیک های هالوژنه سووفلوران می تواند سبب سرکوب قلبی – تنفسی، هیپوتانسیون و هیپرتریم بدخیم شود. با این حال عوارض قلبی سووفلوران شامل افزایش سرعت ضربان قلب فقط در غلظت های بالاتر مشاهده شده است و به نظر می آید که آثار کمتری بر ریتم قلبی در مقایسه با سایر آناستتیک های هالوژنه داشته باشد. به نظر می آید که سووفلوران میوکارد را به میزان کمتری نسبت به هالوتان یا انفلوران در مقابل سمپاتومیمتیک ها حساس کند. سایر عوارض مشاهده شده در مصرف سووفلوران شامل آژیتاسیون به خصوص در بچه ها، لارنگواسپاسم و سرفه است. نارسایی کلیوی حاد، لرز، تهوع، استفراغ نیز در زمان پس از جراحی ، گزارش شده است. عوارض قلبی – عروقی سووفلوران مشابه ایزوفلوران است ولی تاکی کاردی کمتری نسبت به ایزوفلوران ایجاد می کند. عوارض کبدی مشاهده شده با سووفلوران در مطلاعات روی انسان بسیار ناچیز بوده اند و مشابه ایزوفلوران است. یک مورد حرکات تونیک – کلونیک شبه تشنجی در یک بچه مصرف کننده سووفلوران گزارش شده است. |
تداخل دارویی
|
در مواردی که آدرنالین یا سایر سمپاتومیمتیک ها هم زمان با سووفلوران تجویز می شوند، باید با احتیاط صورت گیرد. آثار بلوک کننده های عصبی – عضلانی مثل آتراکوریوم به وسیله سووفلوران تشدید می شود. متابولیسم در نتیجه خطر مسمومیت حاصل از مصرف سووفلوران در صورت مصرف هم زمان داروهایی که سیتوکروم P450 ایزوآنزیم CYP2E1 را مهار می کنند مثل ایزونیازید و الکل افزایش می یابد. |
مکانیسم اثر
|
سووفلوران یک داروی آناستتیک هالوژنه فرار است که از طریق استنشاقی تجویز می شود. این دارو دارای یک غلظت آلوئولی حداقل (MAC) است که از ۴/۱% در افراد مسن تا ۳/۳% در نوزادان متغیر است. سووفلوران جهت القاء و نگهداری بیهوشی عمومی تجویز شود. سووفلوران ایجاد التهاب و تحریکات تنفسی نمی کند. همچنین دارای خواص شل کنندگی عضلانی است که می تواند جهت انجام اعمال جراحی کافی باشد بدون این که نیاز به تجویز بلوک کننده های عصبی – عضلانی باشد. سووفلوران از طریق استنشاقی جذب می شود. بیشتر از ۵% دوز جذب شده سووفلوران در کبد به وسیله سیتوکروم P450 ایزوآنزیم CYP2E1 متابولیزه می شود و به متابولیت های اصلی آن شامل هگرافلوروایزوپروپانول (HFIP)، فلوراید ارگانیک و دی اکسید کربن متبالیزه می شود. HFTP سریع الاثر با اسید گلوکورونیک کنژوگه شده و در ادرار ترشح می شود. سووفلوران از جفت عبور می کند. |
اشکال دارویی
|
For inhalation : 250 ml /Falcon |