Primidone-پریمیدون

نام انگلیسی	Primidone
نام فارسی	پریمیدون
نام تجاری
موارد مصرف	صرع فوکال ( خصوصا نوع کمپلکس ) و صرع تونیک – کلونیک ژنرالیزه ترمور اولیه ( Essential)
موارد منع مصرف و احتیاط	در بیماران مبتلا به پورفیری و افرادی که نسبت به فنوباربیتال حساسیت دارند، مصرف آن ممنوع است.در بیماری های مزمن ریوی ، بیماری کلیه یا کبد و در کودکان هیپراکتیو با احتیاط تجویز شود.
عوارض جانبی
تداخل دارویی	استازولامید سبب کاهش غلظت سرمی پریمیدون می شود. مصرف هم زمان پریمیدون و کاربامازپین موجب می شود سطح سرمی پریمیدون کاهش یافته و غلظت کاربامازپین افزایش یابد . هیدانتوئین ها غلظت پریمیدون را افزایش می دهند . ایزونیازید ممکن است سبب افزایش غلظت پریمیدون شود . با مصرف نیکوتین آمید، سرعت کلیرانس پریمیدون کاهش می یابد و بدین ترتیب غلظت سرمی آن را افزایش دهد
مکانیسم اثر	جذب : پریمیدون به سرعت و تقریبا به طور کامل از دستگاه گوارش جذب می شود . دفع : حدود ۴۰ درصد از دارو به صورت دست نخورده و بقیه به صورت متابولیت ها از راه ادرار دفع می شود مکانیسم اثر:پریمیدون در بدن به فنوباربیتال متابولیزه می شود اما خود پریمیدون نیز دارای فعالیت ضد صرعی است. نیمه عمر: نیمه عمر پلاسمایی پریمیدون از ۱۰ تا ۱۵ ساعت متغیر است
اشکال دارویی	Susp : 250 mg/5 ml Tab : 250 mg Liquid : 125 mg/ml