Pentazocine-پنتازوسین
نام انگلیسی
|
Pentazocine |
نام فارسی
|
پنتازوسین |
نام تجاری
|
|
موارد مصرف
|
دردهای متوسط تا شدید |
موارد منع مصرف و احتیاط
|
اوپیوئید ها به طور کلی در سرکوب تنفسی و بیماری های انسدادی راه های هوایی ( به استثنای مرفین و تعدادی از مخدرها در بعضی انواع تنگی نفس ) و حساسیت به مخدر ها منع مصرف دارند. در الکسیم حاد، اختلالات تشنجی، ضربات سر و افزایش فشار داخل مغزی منع مصرف داشته و یا با احتیاط زیاد تجویز شوند. درافراد کومایی نباید تجویز شود. در بچه ها و به خصوص زیر ۶ ماه بی ضرر بودن این داروها ثابت نشده است. مرفین در اختلالات صفراوی نباید تجویز شود، زیرا با انقباض اسفنکتر ODDI سبب افزایش فشار داخل صفرا شده و درد بیمار را تشدید می کند. بعد از کوله سیستکتومی نیز نباید تجویز شود. در فئوکروموسیتوم نباید تجویز شود، زیرا مرفین سبب آزاد سازی هیستامین شده و به دنبال آن سبب آزاد سازی کاتکول آمین نیز می شود. در صورتی که منع مصرفی برای تکنیک تزریق داخلی نخاعی وجود داشته باشد، تزریق داخلی نخاعی مرفین نیز نباید انجام شود. در انفارکتوس میوکارد، نارسایی قلبی و هیپرتانسیون شریانی یا ریوی نباید تجویز شود. در بچه های زیر ۱۲ سال بی خطر بودن آن ثابت نشده است. در پورفیری، جراحی مجازی صفراوی و اختلال عملکرد کلیه وکبد با احتیاط تجویز شود.
|
عوارض جانبی
|
واکنش های خطرناک به دنبال مصرف هم زمان مهار کننده های MAO و مخدرها دیده شده است. مصرف سرکوبگرهای مغزی، سداتیو، آنتی سایکوتیک ها، باربیتوارت ها، الکل، بنزودیازپین ها و ضد افسردگی های سه حلقه ای اثر سرکوب کنندگی CNS به وسیله مخدر ها را تشدید می کند. سایمتیدین اختلال در متابولیسم مخدر ها ایجاد می کند. سیگار متابولیسم پنتازوسین را افزایش می دهد. |
تداخل دارویی
|
|
مکانیسم اثر
|
جذب: عضلانی و وریدی دفع: عمدتا در کبد متابولیز شده و از راه ادرار دفع می شود. مکانیسم اثر: اثر آگونیستی دارو روی گیرنده K و اثر آنتاگونیستی آن روی گیرنده µ اعمال می شود. اثر ضد دردی آن یک سوم مرفین و بیشتر از کدئین است. |
اشکال دارویی
|
(Tab : 50 mg (As Hcl (Inj : 30 mg/ml ( As Lactate |